Leerfabriek...  by: Mattie

Robbie Haemhouts zal wel een paar keer gek om zich heen kijken na afloop van de training. Spelers weggedoken in hun mobieltje. De helft spant zijn spieren om een goede snapchat de wereld in te sturen, de andere helft kijkt de nieuwste vlog van een random internetvip. Ondertussen schalt de muziek van Broederliefde door de kleedkamer.

Robbie zal terugdenken aan het begin van zijn carrière. Toen zat hij ook in de kleedkamer bij NAC. Alleen zaten er andere figuren om hem heen. Sergio en Cristiano lieten hun Braziliaanse heupen schudden op Que Si Que No van Jody Bernal. Dit terwijl Youseff Hersi op zijn telefoon Snake zat te spelen.

Ondertussen zwaaide vader Gudelj als nestor van bijna 35 de scepter in de kleedkamer. Ernie Stewart, Arnold Doomernik en Alfred Schreuder hadden de meeste jaartjes als prof er ook al opzitten. Maar ze waren met een groep die veteranen bij NAC. Nu is hij in zijn eentje. De enige die de edele leeftijd als dertig als heeft gepasseerd.

Het is een lange traditie bij NAC. In de eredivisie hadden wij altijd voldoende spelers die al bijna hun voetbaltestament konden gaan opmaken. Denk aan de comeback van Ton Lockhoff en Pierre van Hooijdonk terwijl ze de dertig al ruim gepasseerd waren. Maar ook Zwaanswijk kwam pas op zijn dertigste binnenwandelen, daarnaast hadden ook Gill Swerts en zelfs de Messi van Breda de symbolische grens van dertig al gepasseerd. Allemaal spelers die in hun nadagen het schitterende geelzwarte tricot mochten aantrekken.

NAC heeft altijd een traditie gehad van routiniers. Denk alleen al aan vorig jaar toen een aantal van onze basisspelers zomaar de vader konden zijn van een paar Jong Ajacieden. Die traditie is deze zomer ruw weggeslagen. Bijna de voltallige selectie is op de schop gegaan. Onze aanvoerder is de enige die met terugwerkende kracht zelfstandig een frietje kon bestellen bij de frietkraam aan de Beatrixstraat. De rest was toen we afscheid namen van dat voetbalmonument nog druk in de weer met de plaspot of gewoon nog stof.

Maar moeten we medelijden hebben met onze aanvoerder. Dat zeker niet. Deze verjongingskuur kan een positief effect hebben. De competitiestart is in ieder geval veelbelovend. In plaats van spelers die een beetje afbouwen in de luwte van de eerste divisie hebben we nu een groep die nog alles te winnen heeft. Het leger City-huurlingen moet bijvoorbeeld alles in het werk stellen om goed voor de dag te komen. Het Etihad Stadion zullen ze niet bereiken, maar elders in de Premier League en Championship liggen de nodige miljoenen te wachten.

Zij zien NAC als opstap, en ik vind dat prima als we daardoor volgend seizoen weer tegen Ajax en Feyenoord mogen vlammen. Ik koester al die talenten die zich voor een jaar in de kijker willen spelen. Onze eigen talenten kunnen zich aan hun optrekken en de concurrentie aangaan met spelers die gelijkwaardig zijn in leeftijd, waardoor ze niet worden geslachtofferd op ervaring. De eerste divisie wordt zo ook voor ons een leerfabriek. Met als resultaat dat onze talenten de lessen volgend jaar in de eredivisie in praktijk kunnen brengen. 

*Bron: Wikipedia Martijn Mureau