Bob Latchford - NOAD by: Mattie
 

Het klinkt vreemd. Maar de twee beste spitsen die NAC ooit onder contract had staan maakten furore voor de ´Parel van het Zuiden´ in de eerste divisie. De naam Pierre van Hooijdonk is natuurlijk iedereen bekend. Zelfs als je hem niet wilt zien krijg je hem nog wekelijks via welk medium dan ook door je strot geduwd. Die andere staat wat minder tot de verbeelding.

In het seizoen 1983/1984 speelde NAC ook al in de gruwel die eerste divisie heet. Samen met teams als Twente, Heerenveen en Vitesse vocht ´De Parel´ om promotie naar het hoogste podium. Alleen het scoren zat niet echt mee. Toenmalig coach Bob Maaskant wist dat er in Wales een spits van faam zat te verpieteren op de bank. Hij haalde in de winterstop de aanvaller over om naar NAC te komen. En zo geschiedde. Bob Latchford kwam naar de Beatrixstraat. En Latchford was niet de eerste de beste.

Latchford begint zijn voetballoopbaan in zijn geboortestad. In 1968 tekent hij zijn eerste contract bij Birmingham City. Bij The Blues weet hij in 160 wedstrijden, 68 doelpunten te maken. Het zijn de tijden op het Britse continent dat het niet spelen van kick & rush heiligschennis is. De verdedigers roeien de ballen naar voren en de tandloze spitsen moeten vervolgens het maar uitzoeken met de klerenkasten van de tegenpartij.

Latchford begint zijn draai te vinden en verdiend in 1974 een transfer naar Everton. The Toffees zijn op dat moment een van de topclubs van het land en doen ieder jaar mee om het kampioenschap. Latchford is een belangrijke spil in het team en weet zelfs 10.000 pond binnen te harken door als eerste in het seizoen 1977/1978 de grens van dertig doelpunten te slechten. Het levert hem een uitverkiezing op in het Engels elftal, waar hij in twaalf interlands vijf keer weet te scoren.

Maar genoeg over de Engelse tijd van Latchford. Waarom is de spits zo belangrijk in het seizoen 1983/1984. Simpel; hij zorgt er bijna in zijn eentje voor dat NAC promoveert.

De eerste training is al memorabel. Alle NAC-spelers staan al op het veld. Het sneeuwt enorm veel die dagen en iedereen heeft zich ingepakt tegen de Siberische kou. Latchford niet. Zijn sokken hangen lusteloos naar beneden, daarboven zijn de gespierde benen goed te zien. Zijn nieuwe medespelers kijken wat verwarrend en lachend naar de exotische Britse verschijning. Dit verstomt als hij vervolgens de eerste paar ballen lachend achter keeper Ton van Eenennaam ramt. NOAD. De toon voor de tweede seizoenshelft is gezet.

Uiteindelijk staat NAC derde als de laatste competitieronde begint. Bij verlies tegen Veendam zou de nacompetitie nog slechts een illusie zijn. En zoals het in de jaren tachtig wel vaker gaat aan de Beatrixstraat krijgen de supporters een knauw te verwerken. Binnen enkele minuten weet Veendam het net al te vinden. Dan staat Latchford op. De Engels international van weleer zorgt ervoor dat het seizoen nog wat langer duurt.

De gelijkmaker komt nog van een medespeler. Maar de daaropvolgende vier doelpunten komen allemaal op naam van de eilandbewoner. De overlevering zegt dat de ene nog mooier is dan de ander. De parel van het zuiden wint uiteindelijk met 10-1.  NAC mag de nacompetitie in. Daar staan VVV, De Graafschap en NEC te wachten.

De nacompetitie gaat voor NAC voorspoedig, alleen voor Latchford wat minder. De spits valt geblesseerd uit en gaat terug naar Engeland. Daar probeert hij bij zijn gezin te herstellen van de blessure. Het seizoen daarop moet er ook weer geld in het laatje komen. Dan gaat hij ballen bij Coventry City.

Maar als de laatste wedstrijd aanbreekt vraagt het bestuur van NAC of hij toch wil komen, Latchford beantwoord die lokroep en neemt het vliegtuig naar Nederland. Hij laat een injectie zetten en speelt zeventig minuten mee in de beslissende wedstrijd tegen VVV. Latchford scoort dan wel niet, maar NAC wint met 4-0. In de zeventigste minuut krijgt de populaire spits wel een publiekswissel. Ruim 15.000 man zwaaien de topspits uit. NAC gaat weer terug naar de eredivisie. De competitie waar het hoort.

Latchford speelt uiteindelijk zestien potten voor NAC, waarin hij dertien keer scoort. Het huidige NAC heeft ook zo´n speler nodig. NOAD tot in de diepste vezel van zijn lichaam. Schijt hebben aan het volgend seizoen, eerst maar eens dit seizoen afmaken, Wellicht is de Latchford-rol dit seizoen wel weggelegd voor Enes Ünal. Ook in de winterstop gekomen en hij beschikt over een aardig moyenne. Hopelijk loost hij ons door de nacompetitie heen. En kunnen we over vijf jaar zeggen als hij de winnende in de Champions League finale maakt voor City. Weet je nog vijf jaar geleden. Die ene avond eind mei 2016. Willem II -uit. Negentigste minuut. Ünal 1-2. Promotie eredivisie.

*Bron foto 1: Johan van Gurp - Archief BN de Stem / foto 2: Birmingham City Fanclub